Δυο λόγια

Η ανάγκη για συνεύρεση έξω από το εμπόριο, η ανάπτυξη αυτοκαθοριζόμενων κοινωνικών σχέσεων, η δοκιμασία στην αυτοδιαχείριση ενός χώρου, η παραγωγή συλλογικής εμπειρίας μέσω της καθημερινής τριβής, η αντιιεραρχιαρχική συνέλευση ως μορφή λήψης αποφάσεων που αφορά το σύνολο των ατόμων, η ανάπτυξη κριτικής για το ίδιο το εγχείρημα αλλά και για το πως είναι τα πράγματα έξω από αυτό, η προαγωγή της ατομικής αλλά και συλλογικής συνείδησης, η προσπάθεια αντισυστημικής δράσης, η δημιουργία μιας κουλτούρας αντίστασης είναι από τα πράγματα που συμβαίνουν ή θα θέλαμε να συμβαίνουν σε ένα τέτοιο χώρο.
Έτσι η ύπαρξη βιβλιοθήκης και βιβλιοπωλείου, η προβολή ταινιών πολιτικών και μη, η συντροφική κουζίνα, οι εκδηλώσεις και οι συζητήσεις γύρω από ζητήματα της καθημερινότητας μας, η ανάπτυξη της συλλογικής φροντίδας για το σπίτι (που πάντα χωράει βελτίωση), οι διάφορες συνελεύσεις που πραγματοποιούνται στο χώρο αυτό, καθώς και τα πράγματα που έχουν κατά καιρούς συμβεί, όπως τα μαθήματα ισπανικών και φωτογραφίας, είναι από τα πράγματα που μας χαρακτηρίζουν αλλά και διαμορφώνουν τις παραπάνω καταστάσεις και σχέσεις καθώς και τον κοινωνικό χαρακτήρα του στεκιού. Η κριτική σε όλες αυτές τις δραστηριότητες είναι απαραίτητη αν όχι αναγκαστική